*Viyana
muhasarası sırasında beş Türk Avusturyalılara esir düşmüşlerdi. Viyana kalesi
kumandanı Türk esirlerine:
-“Siz
hangi paşanın askerlerisiniz? Türk ordusunun mevcudu ne kadardır? Ne kadar
topunuz var?”
Esirler
bu sorulara cevap vermeyince hepside
dayanılmaz işkencelere maruz bırakıldılar. Kumandan yinede Türk esirlerinden bir cevap alamayınca
hepsini birer çuvala koyup kayalardan aşağı attırdı. Son Türk askeri de kayadan
aşağı atılacağı sırada:
-
“Durun beni atmayın hepsini söyleyeceğim” deyince kendisini çuvaldan çıkardılar.
Çuvaldan çıkan Türk bir kahkaha atarak :
-
“Hey gafiller biz ölümden korkan bir milletin çocukları olsaydık Viyana önlerine kadar gelebilir miydik?”
dedikten sonra kendini kayalardan aşağı bıraktı.
(Tarih fıkraları sayfa
124)
**Sır
namustur. İnsan sırrı, namusunu koruma hassasiyeti içinde korumalı ve onu her ne
olursa olsun faş etmemelidir. Büyüklerimiz ne güzel söylemiş: “Ser (baş) veririz
sır vermeyiz.”
Eğer
sır bir milletin kaderini, değiştirecekse bir değil binlerce can feda edilse azdır. Müslüman milleti için canını
seve seve verir ölümden korkmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder